klemtoon- en toonindicatie

In alle woordenlijsten van de lessen van de Djerma cursus zijn naast de betekenis van de woorden, de nieuwe woorden ook zodanig weergegeven dat de toon, de klemtoon, en de lengte van de klinker in een oogopslag duidelijk zijn.



Toon

De lettergreep die met een lage toon van de stem moet worden uitgesproken is aangegeven door deze te onderstrepen, indien de lettergreep met een hoge toon moet worden uitgesproken dan is deze schuin gedrukt. Echter, sommige éénlettergreepwoorden, en enkele begin- of eindlettergrepen hebben soms twee tonen in dezelfde lettergreep. In dat geval is dat door onderstrepen of schuin weergeven van de betreffende delen van de lettergreep aangegeven.

Er zijn enkele woorden in het Djerma die alleen onderscheiden kunnen worden middels de juiste toon bij het uitspreken ervan. Sommige woorden worden indien ze geïsoleerd voorkomen anders uitgesproken dan in het zinsverband. Alleen door oefenen in de praktijk en door het maken van fouten kan dit onder de knie gekregen worden. De mensen zullen lachen om uw fouten, maar ze lachen samen met u eb hebben waardering voor het feit dat u probeert hun taal te spreken en te leren.



Klemtoon

De lettergreep waarop de klemtoon dient te vallen in woorden met twee of meer lettergrepen is aangegeven met een schuine streep (/) aan het eind van de lettergreep waar de (belangrijkste) klemtoon op valt.



Lengte van de klinker

Sommige klinkers die lang aangehouden dienen te worden zijn aangegeven met een klinkerverdubbeling in die gevallen waar er spraken is van een "minimaal paar" (een andere woord dat iets anders betekent maar op dezelfde wijze wordt gespeld; zoals bij kani-lie versus kaani).

In de woordenlijsten in de hoofdstukken zullen ander 'lange' klinkers aangegeven worden met een circumflexteken (^), bijvoorbeeld â, ê, î, û. Korte klinkers zijn aangeduid met een accent (`), bijvoorbeeld à, è.


Laatst herzien: zondag 29 januari 2006